tag:blogger.com,1999:blog-57318929425293604982024-03-12T17:05:25.097-07:00Little Pink BoxΑν δεν έχεις οτι αγαπάς..
Αγάπα οτι έχεις..Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-88176696479759340402010-02-28T20:07:00.000-08:002010-02-28T20:33:27.014-08:00Μπερδεμένα βλέμματα...<div style="text-align: justify; font-weight: bold;">Το νοιώθω..με κοιτάς.. με παρατηρείς.. περιμένεις να κάνω κάτι.<br />Να σπάσω, να λυγίσω.. Με κοίτας , σε βλέπω με την άκρη του ματιού μου..<br /></div><span style="font-weight: bold;">Αλλα όχι..Δεν θα σ'αφησω ,θα στέκομαι αγέρωχη απέναντι σου, και δε θα θα βλέπεις τίποτα.. Γιατί φοβήθηκες.. την δυναμη ενος βλέμματος και όλων αυτών που κρύβει μέσα του. Μα εγώ έχω μαθει να κοιταω μεσα στα μάτια ,βαθειά στα πιο κρυμένα μυστικά τους.. Τον φόβο σου όμως δεν τον αντέχω.. Τώρα κοίτα τη μορφή μου , προστατευμενος απο τα έντονα φώτα και το σκοτάδι γιατί ξέρεις, οτι δε θα γυρίσω.. Οτι και αν ψάχνεις δε θα σου δείξω τον δρόμο να το βρείς. Και ξέρεις οτι αν μπλεχτούν τα βλεμμάτα μας δεν θα αντέξεις αυτο που θα δείς..</span><br /><span style="font-weight: bold;">Γι'αυτό πες μου.. Γιατί με κοιτάς?.....</span>Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-16634924642999690972010-02-18T22:58:00.000-08:002010-02-19T00:15:51.261-08:00TO ΜΑΧΑΙΡΙ..<div style="text-align: left;"><span style="font-style: italic;">ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ...</span><br /></div><br /><div style="text-align: left;">Δεν καταλαβα ακριβως που εστρεψα το μαχαιρι αλλα νοιωθω την πληγη. Εγινε βιαστικα και με αδεξιο τροπο αλλα ειμαι ακομα εδω..και αναρωτιεμαι αν βγηκα λαβωμενη η κερδισμενη απο αυτην την μαχη. Ειναι νωρις ομως και μικρες κοφτερες σκεψεις βασανιζουν το μυαλο μου. Ερχονται και φευγουν. '' ηταν σωστο? ηταν λαθος? μηπως βιαστικα?¨μηπως αργησα? '' Και το συναισθημα ειναι αλλοκοτο. Σχεδον τρομακτικο. Με εντονη την εναλλαγη της οργης με τη θλιψη, της ανακουφισης με τον φοβο.. Κουραστηκα να υποκρινομαι, να κρυβομαι ακομα και απο τον ιδιο μου τον εαυτο.. προσπαθησα να καταλαβω αυτην την ιστορια, να καταληξω καπου, ρωτησα, συζητησα, αναζητησα μια απαντηση..αδιεξοδο..''ετσι ειναι αυτα τι ψαχνεις, θα σου περασει μωρε, ξεχασε το και προχωρα, παμε γι αλλα " ..λογια λογια, αχ και να χε η ψυχη φωνη..γιατι μονο εγω ηξερα μεσα μου την απαντηση... δεν υπαρχει απαντηση. Δεν θα ηταν τοσο ευκολο, δεν θα φευγε τοσο ευκολα, ειχα μπροστα μου μια αναμετρηση πρωτα απ ολα με μενα..Εκανα μια μικρη αναδρομη, καμια φορα ο ερωτας σε τυφλωνει, σε θολωνει, σε οδηγει σε μονοπατια επικινδυνα, και ναι ημουν απολυτα διατεθειμενη να τα περπατησω.. και ας με οδηγουσαν στον γκρεμο. Αλλωστε μεσα μου ηξερα οτι επρεπε να φτασω ως εκει..στην αρχη ηταν ευχαριστα μια ωραια διαδρομη ολο περιπετεια αλλα μετα αρχισα να κουραζομαι, να πληγωνομαι γιατι το μονοπατι αυτο ηταν δυσβατο και εκρυβε κινδυνους..Και εφτασα..εξουθενωμενη και με δακρυα..Αλλα μονο εκει θα μαθαινα οτι επελεξα τον λαθος δρομο..εκει θα βρισκα τις απαντησεις που εψαχνα.. Ξερω θα το ξαναζησω, αλλα οχι αυτη τη φορα, και οχι ετσι.. Η απαντηση στα ερωτηματα μου ειναι οτι εβαλα τον εαυτο μου σε μια πλανη, σ ενα ομορφο ροζ συνεφακι αλλα πως να στηριχτει μια καρδια στον αερα?.. Και αυτο που πονεσε πιο πολυ ηταν η προσγειωση.. Εστρεψα λοιπον αυτο το μαχαιρι πανω μου για να σκοτωσω την αυταπατη, αυτο το γλυκο ψεμα.. το εστρεψα, για να ελευθερωθω..οσο κ αν πονεσε.. μπορω να δω καθαρα και να επιλεξω ξανα τα εντονα συναισθηματα, αλλα αυτα που θα με κανουν να χαμογελω, αυτα που δεν θα με οδηγουν σε γκρεμους, ουτε θα με συντριπτουν..αυτα που δεν θα με ανεβαζουν σε συνεφα αλλα που θα μου δινουν φτερα..<br /><br />ερωτας...ποσο σ'αγαπω και ποσο σε φοβαμαι..ποσο μου θυμιζεις...εμενα......<br /></div>Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-48314499094041354712009-02-26T12:11:00.000-08:002009-02-26T12:35:50.803-08:00Το αρχαιότερο σωζώμενο ερωτικό ποιήμα. ΙΝΚΑΣ<span style="font-size:130%;">Που είσαι εσύ?<br />Που μου ΄<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">χεις</span> κλέψει την ψυχή?<br />Που είσαι κύριε της καρδιάς μου?<br /><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">Ποιος</span> χωρίς οίκτο έσβησε το μονοπάτι σου?<br />Μήπως στο χώμα το ελαφρύ έχεις θαφτεί?<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">Ουτ</span> '<span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_3">ένα</span> δάκρυ δεν υπάρχει πια στα μάτια μου.<br />Εξαντλήθηκαν..Μονάχα η ηχώ στον πόνο μου αποκρίνεται<br />Και το αίμα μου σταλαματιά, σταλαματιά στερεύει..<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">Ελα</span>, ας τρέξουμε κι οι δυο μαζί, χέρι με χέρι<br />Ξοπίσω <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_5">απ' τη</span> ζωή, την ευτυχία ακολουθώντας<br />Και ας επιστρέψουμε στη <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_6">γη</span> νεκροί..<br /><br />(...)Χρυσάφι, εσύ που λάμπεις μονάχα στη νύχτα της καρδιάς,<br />η χαρά των αγαπημένων σου ματιών ας ανατείλει,<br />η θέρμη της πνοής σου γρήγορα με τον άνεμο ας έρθει. (...)<br />Γαμπρέ, αγαπημένε, της καρδιάς μου, σαν το μέλι <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_7">γλυκιά</span> είναι η ομορφιά σου..<br />Λιοντάρι αγαπημένο της καρδιάς μου με μάγεψες..<br /><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_8">Άσε</span> με να σταθώ τρέμοντας μπροστά σου να σε αγγίξω με το χάδι μου..<br />Το χάδι μου είναι ακριβό, πιο απολαυστικό είναι <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_9">από</span> την<br />ομορφιά, σαν το μέλι με το γάλα..<br />Γαμπρέ, πες στη μητέρα μου θα σου δώσει <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_10">λιχουδιές</span><br />Στον πατέρα μου θα σου δώσει δώρα<br />Την ψυχή σου να <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_11">ζωντανέψω</span>, ξέρω<br />Γαμπρέ <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_12">κοιμήσου</span> στο σπίτι μας ως την αυγή,<br />την καρδιά σου ξέρω πως να <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_13">ευχαριστήσω</span><br />Λιοντάρι αγαπημένο στο σπίτι μας ως την αυγή.. (...)</span>Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-50328279731561644292009-02-03T20:10:00.000-08:002009-02-03T20:25:32.186-08:00Secrets..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXjmzyLBxoE6VoEOTpt0rK0oT6itVP2f7NNxwJm4OLG3ILSX023y4TaQ37ooevnXQg2_yvRXcpbTVtmLsjhBnK89hcupsYb85wjGpqVMDfTF98TRmrlLnD91IuGxrRXila6HDLiKo9yzo/s1600-h/heart_russell_big.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXjmzyLBxoE6VoEOTpt0rK0oT6itVP2f7NNxwJm4OLG3ILSX023y4TaQ37ooevnXQg2_yvRXcpbTVtmLsjhBnK89hcupsYb85wjGpqVMDfTF98TRmrlLnD91IuGxrRXila6HDLiKo9yzo/s320/heart_russell_big.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298791667608177618" border="0" /></a><br /><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Τ' αστέρια τρέχουν σε γαλαξίες μαγικούς</span><br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Σκίζουν το σώμα τους να πέσει αστεροσκονη</span><br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Ονειρεύονται τη γη</span><br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Όταν θα ρθει εκείνη η στιγμή που θα φιλήσουν το χώμα</span><br /><span style="font-family: georgia;"><span style="font-family: arial;"><span style="font-family: courier new;"><span style="font-family: georgia;"></span></span></span></span></span><span style="font-size:130%;">Περιπλανιούνται σε γαλάζιους ρυθμούς και<br />μιμούνται την κίνηση του βυθού<br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Αστέρια μακρινά, δικά μου αστέρια που χαϊδεύετε τη νύχτα</span><br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Κοιμάστε αγκαλιά σαν κουραστείτε από το παιχνίδι</span><br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Κοιμάστε αγκαλιά με την αγάπη</span><br /></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;">Και σχηματίζετε το φεγγάρι.</span></span><br /></div><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;"></span></span></div><span style="font-size:130%;"><span style="font-family:georgia;"><br /></span></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">how can i forget you..</span></span><br /></div></div><span style="font-family:georgia;"></span></div>Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-44514855891631586322009-02-01T18:44:00.000-08:002009-02-03T20:27:07.634-08:00Για τις φιλες μου..<span style="font-size:130%;">Έχω στη καρδιά μου κλειδωμένα<br />μυστικά με αλήθεια γινωμένα,<br />εμείς θα ειμαστε ένα<br />νεράιδες που γελάμε δίπλα από το ρέμα.<br />Χορεύουμε, ξεσπάμε, αληθινά αγαπάμε<br />φορέματα μαγείας στα μάτια μας φοράμε.<br />Κ αλήθεια δε φοβάμαι, μόνη μου δεν θα' μαι<br />στα ταξίδια της ζωής μαζί θα προχωράμε.<br />Με αστέρια και λουλούδια είμαστε λουσμένες<br />μ'αναλαφρες ψυχές είμαστε ντυμένες,<br />εμείς μαζί για παντα ευτυχισμένες<br />νεράιδες μες στη ψυχή κρυμμένες.<br />Αυτές είναι οι αδερφές μου<br />οι αληθινές χαρές μου,<br />στις πιο δύσκολες στιγμές μου<br />σας χαρίζω όλες τις ζωές μου.<br />Εσείς μόνο να'σαστε καλά<br />τ' αστέρια θα σας φέρω να' χετε αγκαλιά<br />Μαχαίρια θα πάρω στο κορμί να καρφώσω<br />αν τύχει ποτέ και σας πληγώσω<br />Νεράιδες μου όμορφα μου ξωτικά,<br />η αγάπη μας δίνει τα πιο όμορφα φτερά.</span>Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-88133663614613161482009-02-01T17:27:00.000-08:002009-02-03T20:37:01.852-08:00Secrets..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFVymLMNt1tDxGVzVJXjYs1dAqiZlLevmxvjHWk8hi5fvpbiFaBBy8R2yQv7CMpIagKaOxaDgt-JLWgk12euk-cwlX-XQVOusNWin8Dbx6p8FNAQErPGRDcAqw8R_qwjKr6V1DfqNSpfc/s1600-h/6d7fc36ca93d954546438e0f11666218_05f.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFVymLMNt1tDxGVzVJXjYs1dAqiZlLevmxvjHWk8hi5fvpbiFaBBy8R2yQv7CMpIagKaOxaDgt-JLWgk12euk-cwlX-XQVOusNWin8Dbx6p8FNAQErPGRDcAqw8R_qwjKr6V1DfqNSpfc/s320/6d7fc36ca93d954546438e0f11666218_05f.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298795137574773474" /></a><br /><br /><span style="font-size:130%;">Στα βράχια ρίχνω την ψυχή μου<br />και στο νερό το σώμα επιπλέει<br />Άμμος γίνανε τα μαλλιά μου<br />η καρδιά μου στα κύματα να κλαίει<br /><br />Ήρθα εδώ από φωτιά κυνηγημένη<br />έκαψε τα όνειρα τίποτα να μη μένει<br />Ένα βράδυ μόνο δεν κοίταξα ψηλά<br />τα μάτια σου φέραν τ' αστέρια χαμηλά<br /><br />Άπλωσα τα χέρια μήπως κ τ'αγγίξω<br />η λάμψη μ'εβαλε στη φωτιά να ζήσω<br />Σε σένα θάλασσα θα ξεπλύνω τις πληγές μου<br />τ'αστερια μου είναι ψηλά,εκεί είναι οι ευχές μου</span>Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-12307234270184425172009-02-01T14:34:00.000-08:002009-02-03T20:39:12.273-08:00Secrets..Αφιερωμένο..<br /><br />Χτές όλη τη νύχτα πίστευα πως στην αγκαλιά μου βρισκόταν ενα τρυφερό κορμί, όμως κρατούσα τον λύκο. Το μαλακό του τρίχωμα, τα μυτερά του δόντια, τα μάτια του που γυάλιζαν στο σκοτάδι. Φίλησα τον λύκο. Τα νύχια του χάραξαν βαθιά το δέρμα μου,άνοιξαν αυλάκια. Η ανάσα του μου έκαψε το πρόσωπο. Τα δόντια του καρφώθηκαν στον ώμο μου. Στο σκοτάδι μέτρησα ένα ενα τα πλεύρα του. Θα μπορούσα να ταξιδέψω σε άγνωστες χιονισμένες χώρες του Βορρά. Η θα μπορούσα να σφίξω ύπουλα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του,γλυτώνοντας για πάντα απο την θανατηφόρα του ορμή. Παραμέρησα..<br />Τον άφησα πέφτοντας να σκίσει το σεντόνι με τα νύχια του, και τον χαιδεψα στοργικά στη πλάτη..Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-70639915761555966042009-02-01T14:09:00.000-08:002009-02-01T14:28:49.872-08:00My Fucking Happy Birtday (MA.GE.)Παραμύθι για τα γενέθλια μου από τον ΜΆΓΕ<br /><br />Ακούμπησα κάποτε, όταν ο νους μου γύριζε και τρελαινόταν ένα κορίτσι. Ήταν μικρό και χώραγε λίγο-λιγάκι σε όλες τις καρδιές<br />Όχι θεατρινισμοί στα παραμύθια, θέλει λόγια-αστέρια απλά και ήσυχα.<br />Και έδινε μια καρδιά, ένα μεγάλο χαμόγελο να μοιράζει σε όλους. Και άλλοι το κράταγαν κρυφά,δειλά ζητούσαν κ' άλλο.<br />Άλλοι στο θάρρος τους χτυπούσαν την πόρτα της ζητώντας τα παντα, αυτή και το μικρό ροζ κλειδί της καρδιάς της. Μικρά άσχημα αγόρια/ένιωθες στο δέρμα τους την προστυχιά να πετάγεται.<br />Και αυτή παράξενα έδινε-αφήνανε κάτι μαύρα σημάδια τα όνειρα των άλλων στη καρδούλα της.<br />Και αυτή συνέχιζε. Με δυο τακούνια και το άρωμα της πήγαινε όπου ήθελε.<br />Πέρα όμως από το θάρρος των φίλων μου, ήρθα να πω μια ιστορία πριν ξεθωριάσει και εγώ τρελαθώ. Θα 'ναι μια ιστορία με rockαδες και έναν ιππότη που τη σώζει/ΟΧΙ.Σιχαίνομαι τα ιστοριοπαραμύθια. Έχουν αρχή, τέλος και στη μέση διπρόσωπα τέρατα.<br />Θα 'θελα να πέσω πάνω της 20 χρόνια μετά, να δω πως ο χρόνος ομόρφυνε το γλυκό πρόσωπό της.<br />Ο χρόνος τελειώνει. Το παραμύθι μένει στη μέση, συνεχίζεται κάθε βράδυ στα όνειρα της..Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-2114747986857351252009-02-01T13:48:00.000-08:002009-02-01T13:50:00.730-08:00The Art Of Loosing (Bishop)The art of losing isn't hard to master;<br />so many things seem filled with the intent<br />to be lost that their loss is no disaster.<br /><br />Lose something every day. Accept the fluster<br />of lost door keys, the hour badly spent.<br />The art of losing isn't hard to master.<br /><br />Then practice losing farther, losing faster:<br />places, and names, and where it was you meant <br />to travel. None of these will bring disaster.<br /><br />I lost my mother's watch. And look! my last, or<br />next-to-last, of three loved houses went.<br />The art of losing isn't hard to master.<br /><br />I lost two cities, lovely ones. And, vaster,<br />some realms I owned, two rivers, a continent.<br />I miss them, but it wasn't a disaster.<br /><br /><br />--Even losing you (the joking voice, a gesture<br />I love) I shan't have lied. It's evident<br />the art of losing's not too hard to master<br />though it may look like (Write it!) like disaster.Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-31584889584077026442009-02-01T11:30:00.000-08:002009-02-01T11:32:33.506-08:00EntrapmentHopelessly bound<br />unfettered<br />by the chains of love's grip<br />- greatest gift,<br />fate's cruelest curse.<br /><br />Wherefore do I weep<br />at knowing the joy,<br />the warmth,<br />at feeling the peace,<br />the fire.<br /><br />Wherefore do I weep<br />unable to complete ,<br />to be,<br />unknown the kiss,<br />the flames.<br /><br />Wherefore do I weep<br />at loving not living<br />seeing not touching<br />breathing not sharing<br />holding not loving?Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-10522975272748644362009-02-01T10:52:00.000-08:002009-02-01T11:15:55.105-08:00Απόσπασμα απο τον Αλχημιστή''..Το αγόρι εξακολουθούσε <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_0">ν' ακούει</span> την καρδιά του, ενώ προχωρούσαν στην έρημο. Σιγά σιγά έμαθε τις <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">πονηριές</span> και τα κόλπα της, έμαθε να τη δέχεται όπως ήταν. Τότε το αγόρι έπαψε να φοβάται, γιατί ένα απόγευμα η καρδιά του του είπε <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_2">ότι</span> ήταν ευχαριστημένη. <<Μπορεί να διαμαρτύρομαι μερικές φορές>> έλεγε η καρδιά του , << επειδή είμαι μια καρδιά ανθρώπου και οι καρδιές των ανθρώπων είναι έτσι. Φοβούνται να πραγματοποιήσουν τα μεγαλύτερα τους όνειρα επειδή νομίζουν <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_3">ότι</span> δεν το αξίζουν η <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_4">ότι</span> δεν θα τα καταφέρουν. Εμείς οι καρδιές πεθαίνουμε <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_5">από</span> το φόβο μόνο και μόνο που σκεφτόμαστε αγάπες που έφυγαν για πάντα, στιγμές που θα μπορούσαν να είναι καλές και δεν ήταν, θησαυρούς που θα μπορούσαν να είχαν <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_6">ανακαλυφθεί</span> κ' όμως έμειναν για πάντα θαμμένοι στην άμμο. Γιατί όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στο τέλος υποφέρουμε πολύ.<br />-Η καρδιά μου φοβάται τον πόνο, είπε το αγόρι<br />-Πες της <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_7">ότι</span> ο φόβος του πόνου είναι χειρότερος και <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_8">από</span> τον ίδιο τον πόνο. Και <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_9">ότι</span> καμία καρδιά δεν υπέφερε ποτέ όταν ξεκίνησε να αναζητήσει τα όνειρα της, γιατί κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης με την <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_10">αιωνιότητα</span>.''Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5731892942529360498.post-58998735824369704292009-02-01T09:57:00.000-08:002009-02-01T10:04:04.847-08:00Οταν βραδιάζει..'Οταν βραδιάζει, το φεγγάρι θα ΄ρχεται πρός εσένα και εγώ θα τ'ακολουθώ..<br />Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου..Yantra..http://www.blogger.com/profile/05915090415360205865noreply@blogger.com2